فرض کنيد ظهر جمعه است و شما بسيار تشنه هستيد. سراغ يخچال می رويد، اما مردد هستيد که چه چيزی را انتخاب کنيد. از يک سو، مي‌دانيد که آب ميوه دارای ويتامين های فراوانی است و براي بدن شما مفيد است، از سوی ديگر، به نوشيدن نوشابه تمايل زيادی داريد و علاوه بر اين مي خواهيد اين نوشيدنی هر چه که هست چند ساعتي شما را بيدار نگه دارد، چون کارهای عقب ماندۀ زيادی داريد که ترجيح مي دهيد آنها را به هفتۀ بعد موکول نسازيد.
بنابراين، يک بطری حاویمايعی بي رنگ را بر مي داريد. ابتدا دکمه اي را براي انتخاب نوشابه فشار مي دهيد، پس از آن نوبت اضافه کردن افزودنی هاست، ويتامين C و کافئين را هم از قسمت افزودني ها انتخاب مي کنيد. با فشار دادن اين دکمه ها، نانو کپسول های بسيار کوچک حاوی مواد افزودنی مورد نظر شما در سطح محلول آزاد مي شوند و اين در حالی است که نانو کپسول‌های ديگر حاوی ساير افزودنی ها و طعم دهنده هايی که شما انتخاب نکرده ايد، به صورت کپسول آزاد نشده و در محلول باقی مانده اند.

غذاهای نانويی

محققان صنعت غذايي نانو در حال کار بر روي چنين غذاهايي هستند، اما به زعم فرانس کمپرز رئيس مرکز بين المللي زيست فن‌آوري و سلامت، هنوز برای نيل به اين مقصود در صنعت غذايي راه زيادی در پيش است. وي معتقد است که هدف سالم‌تر، ايمن تر و ماندگارتر کردن مواد غذايي پديدۀ جديدی در اين صنعت نيست و سال هاست که دانشمندان با دستکاری و کنترل گياهان و ساير حيواناتی که انسان از آنها تغذيه مي کند، سعي در ارتقای کيفيت و خواص مواد غذايي دارند اما آن‌چه که در اين صنعت جديد است، امکان اعمال تغيير در مواد غذايي آماده و اضافه کردن افزودني هاي مورد نظر در اندازه هاي بسيار ريز و دست‌کاری محتويات فيزيکی مواد غذايی است. در مقياس نانو، مولوکول ها بيشتر از قوانين کوانتوم پيروی مي کنند تا از قوانين فيزيک در مقياس بزرگ. ترکيبات غير قابل حل در آب يا روغن در مقياس نانو به راحتی حل میشوند، حتي اين امکان وجود دارد که موادي که عموماً پس از مصرف در معده آزاد مي شوند، به صورت آزاد نشده به طرف روده هدايت شوند و از آنجا مستقيما جذب شده و وارد گردش خون شوند.